Ο ΙΟΥΔΑΣ
Χθές, στο σκονισμένο μονοπάτι,
συνάντησα τυχαία,
εντελώς τυχαία,
τον Ιούδα.
Είχε στα χέρια του ένα δέντρο,
μα όταν με κοίταξε,
είδα ένα μικρό παιδί
να χοροπηδάει στα μάτια του...
Γύρισε απότομα το κεφάλι
κι έφυγε τρέχοντας,
σκυφτός,
μετανιωμένος,
που πρόδωσε τον εαυτό του,
πάντοτε εχθρός του εαυτού του...
Αθήνα 1971
Πάντοτε εχθρός του εαυτού του...
ΑπάντησηΔιαγραφή!!!!
Τρυφερή η κι' η παιδιάστικη ματιά σου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη Δ.